Markali ofis koltuklarini ise tum alternatifleri bir arada olacak sekilde deneme imkanina turkiye'de hic rastlayamadan, internet sitelerinde bakip fikir yuruterek -genelde yanilarak- koltuk,sandalye arayislarim/alisverislerim surdu. Gectigimiz hafta icerisinde Burosit benim bu nafile cirpinislarimi gormus olacakki bana denemem icin bir koltuk gonderdi.
Koltugu en cok bizim grubumuzdan sorumlu mudurumuz sevdi. Koltukta daha fazla oturacagim diye en az 4 saat ekstradan calistim. O'nun izinli oldugu gun koltugu gondererek, koltugun gonderilmemesini saglamak amacini engellemis oldum :)
gazetede ilgili yaziyi okudugum anda inanmak istemedim olanlara. iki cocuk! yuze yakin insan! tarafindan tecavuze ugruyor. bunu herkes biliyor, belki bize ekmek cikar umuduyla kimse sesini cikartmiyor...
"boyle bir mantik,boyle bir yaklasim nasil kabul edilebilir.hangi insan evladi rizasi olmadan birinin kendisi ile cinsel iliskiye girmesini kabul eder.bu igrencligi yapan haysiyetsiz mahlukat ile bir omur boyu yasamayi, her an yuzsuz suratina baktiginda icinden gelen kini durdurmayi nasil kabul eder. seni ve tercihlerini hic umursamayip sadece kendi cukunun derdiyle yedigi bok yuzunden omur boyunda azap cekmeyi kim ne sekilde kabul etmelidir, bu nasil kurtulustur.
ya tecavuz edilen insan tarafindan kurtarilmak istemiyorsa, ceza alip hapisanelerde curumesini diliyorsa ne olacak. yine kurtulacak mi tecavuz edilen.
acilan yara kapanabilecek mi?
neyden kurtulustur demek lazimdir bu sozun sahibine. yoksulluktan, acliktan, gelir seviyesinin dusuklugunden, insan yerine konmamaktan, cagdas ulkelerin gelismislik seviyesine ulasamamis olmaktan, yalnizliktan, ezilmekten, mutsuzluktan, hayatinin bes para etmedigini gordugun hastanelerden, uc kurusa tum degerlerini satan insanlarin yuzsuzlugunden, politika olarak hicbirsey yapmayanlardan, artan vergiler ve enflasyon karsisinda eriyen maasindan, horgorulup, saygi duyulmamaktan, dinsel-cinsel-fikirsel baskilardan, yetersiz egitimden kurtulusmudur.
o zaman herkes tecavuz etsin sevdigi birine, kurtarsin onu.
bir insanin ruhu bu kadar degersiz mi?
23 Nisan'da blogumu cocuklara birakmak uzere verdigim sozu tutuyorum. Bu sene bloguma katki Tohum Otizm Vakfi uzerinden geldi.
"eylul.1
plajda uzanmis konusuyorduk. ona en sevdigi ressami sordum.
-van gogh, dedi.
-neden?
-kulagini kesebilmis, sol kulagini. bunu yapan ilk adam o.
sustu. az sonra degisik bir sesle,
-ama o bile eksik adamdi. timarhanedeyken yaptigi kendi portresinde insanlara yuzunun kulaksiz yanini gösteremedi. tam adam yok!
bu sözlerin o gece anlattiklariyla bir ilgisi yok mu?iki gundur slk slk daliyor."
aylak adam
ben seninle tamamladim eksik parcalarimi ama yoksun yanibasimda. aramizdaki onca kilometreye kiziyorum her gece, her gun.
Filmi izlemeden once onlarca onyargim vardi. Ozellikle Leonardo Dicaprio benim icin Titanic'teki maraba tiplemesi yuzunden bir aktorden cok figuran osmandi...
sesini duymadigimda sagirim, yuzunu gormedigimde dunyam karanlik. cokca haykirsam ismini duyar misin acaba sesimi...anlar misin sensiz zamanin gecmedigini, seni ne cok ozledigimi.ben cok duzgun anlatamiyorum kendimi oruc aruoba soylesin yerime... "ozledigin, gidip goremedigindir;
ama, gidip gormek istedigin
ozlem, gidip gorememendir;
ama gidip görmek istemen
ozledigin, gidip gormek istediğin
ama gidip goremedigin
ozlem, gidip gormek istemen-
ama, gidememen, gorememen;
gene de, istemen"
oruc aruoba
